ประเทศฟิลิปปินส์ ( Philippines )
Pilipinas มีชื่ออย่างเป็นทางการ ว่า สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ Republic of the Philippines
เป็นประเทศหมู่เกาะในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ( อาเซียน ) ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก
ประกอบด้วยเกาะ 7,641 เกาะ
แบ่งออกเป็น 3 ส่วนทางภูมิศาสตร์หลักจากเหนือจรดใต้
ได้แก่ ลูซอน วิซายัส และมินดาเนา ล้อมรอบด้วยทะเลจีนใต้ทางทิศตะวันตก ทะเลฟิลิปปินส์
ทางทิศตะวันออก และทะเลเซเลเบสทางทิศใต้ มีพรมแดนทางทะเลร่วมกับไต้หวันทางตอนเหนือ
ญี่ปุ่นทางตะวันออกเฉียงเหนือ ปาเลาทางตะวันออกและตะวันออกเฉียงใต้ อินโดนีเซียทางใต้
มาเลเซียทางตะวันตกเฉียงใต้ เวียดนามทางทิศตะวันตก และจีนทางตะวันตกเฉียงเหนือ
เป็นประเทศที่มีประชากรมากเป็นอันดับ 12 ของโลก ฟิลิปปินส์มีประชากรประมาณ 109 ล้านคน
มีความหลากหลายทางชาติพันธุ์และวัฒนธรรม
เมืองหลวงของประเทศ มะนิลา
เมืองที่มีประชากรมากที่สุดคือเกซอนซิตี้ ทั้งสองแห่งอยู่ภายในเมโทรมะนิลา
ฟิลิปปินส์เป็นตลาดเกิดใหม่และเป็นประเทศอุตสาหกรรมใหม่ เป็นสมาชิกผู้ก่อตั้งสหประชาชาติ
องค์การการค้าโลก อาเซียน เวทีความร่วมมือทางเศรษฐกิจเอเชีย-แปซิฟิก และการประชุมสุดยอด
เอเชียตะวันออก
ตั้งในฐานะประเทศเกาะบนวงแหวนแห่งไฟแปซิฟิกและใกล้กับเส้นศูนย์สูตรทำให้เสี่ยงต่อการเกิด
แผ่นดินไหวและไต้ฝุ่น
อุดมไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติ มีทรัพยากรธรรมชาติที่หลากหลายและมีความหลากหลายทางชีวภาพ
เกาะที่ใหญ่ที่สุด 11 เกาะของประเทศ ได้แก่ เกาะลูซอน มินดาเนา ซามาร์ เนกรอส ปาลาวัน ปาไน
มินโดโร เลย์เต เซบู โบฮอล และมาสเบเต
ชายฝั่งของฟิลิปปินส์มีความยาว 36,289 กิโลเมตร (22,549 ไมล์) ซึ่งยาวเป็นอันดับห้าของโลก
ภูเขาที่สูงที่สุดคือภูเขาอาโปบนเกาะมินดาเนา โดยมีระดับความสูง 2,954 เมตร (9,692 ฟุต) เหนือ
ระดับน้ำทะเล
แม่น้ำที่ยาวที่สุดของฟิลิปปินส์คือแม่น้ำคากายันทางตอนเหนือของเกาะลูซอน ซึ่งไหลเป็นระยะทาง
ประมาณ 520 กิโลเมตร (320 ไมล์)
ทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ อ่าวลากูนาเดอเบย์
ฟิลิปปินส์มีภูเขาไฟที่ยังคุกรุ่นอยู่หลายลูก มากกว่า 20 ลูก
มีแหล่งสะสมทองคำ แหล่งทองแดงขนาดใหญ่ และแหล่งแร่แพลเลเดียม แร่ธาตุอื่นๆ ได้แก่ โครเมียม
นิกเกิล โมลิบดีนัม แพลทินัม และสังกะสี
ป่าหลักแปดประเภทกระจายอยู่ทั่วฟิลิปปินส์: ป่าเต็งรัง ป่าชายหาด ป่าสน ป่าโมลาเว ป่าดิบเขาตอนล่า
ป่าดิบเขาตอนบน (หรือป่ามอส) ป่าชายเลน และป่าอัลตร้าเบสิก
การตัดไม้เป็นอุตสาหกรรมในช่วงยุคอาณานิคมของอเมริกา และการตัดไม้ทำลายป่ายังคงดำเนินต่อไป
หลังจากได้รับเอกราชแล้วก็ตาม
ฟิลิปปินส์ได้มรดกโลกขององค์การยูเนสโก ได้แก่ แนวปะการัง Tubbataha ในทะเลซูลู แม่น้ำใต้ดิน
เปอร์โตปรินเซซา และเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า Mount Hamiguitan
ฟิลิปปินส์มีภูมิอากาศแบบเขตร้อนทางทะเลซึ่งมักจะร้อนและชื้น
มีสามฤดูกาล ได้แก่
ฤดูร้อนตั้งแต่เดือนมีนาคมถึงพฤษภาคม
ฤดูฝนตั้งแต่เดือนมิถุนายนถึงพฤศจิกายน
ฤดูแล้งตั้งแต่เดือนธันวาคมถึงกุมภาพันธ์
ลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ (เรียกว่า ฮาบากัต) เริ่มตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงตุลาคม และมรสุมตะวันออก
เฉียงเหนือ (อามิฮัน) เริ่มตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนถึงเมษายน
เดือนที่เย็นที่สุดคือเดือนมกราคม และเดือนที่อบอุ่นที่สุดคือเดือนพฤษภาคม
ประเทศนี้เป็นหนึ่งในสิบประเทศที่มีความเสี่ยงต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศมากที่สุดในโลก
ฟิลิปปินส์มีรัฐบาลประชาธิปไตย ซึ่งเป็นสาธารณรัฐที่มีรัฐธรรมนูญและระบบประธานาธิบดี ประธานาธิบดี
เป็นประมุขแห่งรัฐและเป็นหัวหน้ารัฐบาล
ประธานาธิบดีได้รับเลือกโดยการเลือกตั้งโดยตรงมีวาระการดำรงตำแหน่งหกปี
ฟิลิปปินส์เป็นสมาชิกไม่ถาวรของคณะมนตรีความมั่นคงของสหประชาชาติ มีความสัมพันธ์อันยาวนาน
กับสหรัฐอเมริกา ซึ่งเกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจ ความมั่นคง
ฟิลิปปินส์แบ่งออกเป็น 17 ภูมิภาค 82 จังหวัด 146 เมือง 1,488 เทศบาล และ 42,036 บารังไกย์
( บารังไก = เป็นหน่วยการปกครองท้องถิ่นที่เล็กที่สุดในประเทศฟิลิปปินส์ และเป็นศัพท์ฟิลิปิโน่
ที่มีความหมายว่าหมู่บ้าน, อำเภอ หรือเขต ในเขตปริมณฑล)
มีความหลากหลายทางชาติพันธุ์อย่างมาก เนื่องจากอิทธิพลจากต่างประเทศและการแบ่งหมู่เกาะ
ด้วยทะเลและภูมิประเทศ
กลุ่มชาติพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดในฟิลิปปินส์ ได้แก่ ตากาล็อก ชาววิซายัน , เซบู , อิโลคาโน และฮิลิเกย์นอน
ชนเผ่าพื้นเมืองของประเทศประกอบด้วยกลุ่มชาติพันธุ์ 110 กลุ่ม โดยมีประชากรรวมกัน 14 ถึง 17 ล้านคน
รวมถึงชนเผ่าพื้นเมือง Igorot, Lumad, Mangyan และ Palawan
186 ภาษาสำหรับฟิลิปปินส์ โดย 182 ภาษาเป็นภาษาที่ใช้ในชีวิตประจำวัน อีกสี่คนไม่มีผู้พูดที่รู้จักอีก
ภาษาฟิลิปปินส์และภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการของประเทศ
ชาวฟิลิปปินส์ส่วนใหญ่ นับถือศาสนาคริสต์ คริสต์ศาสนาเป็นศาสนาหลัก มีประชากรนิกายโรมันคาทอลิก
มากเป็นอันดับสามของโลก
เป็นประเทศที่นับถือศาสนาคริสต์ที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย ศาสนาอิสลามเป็นศาสนาที่ใหญ่เป็นอันดับสอง
ของประเทศ ชาวมุสลิมส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในเกาะมินดาเนาและหมู่เกาะใกล้เคียง
เศรษฐกิจฟิลิปปินส์ได้เปลี่ยนจากฐานเกษตรกรรมมาเป็นฐานที่เน้นด้านบริการและการผลิตมากขึ้น
ตลาดส่งออกหลักของประเทศ ได้แก่ จีน สหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่น ฮ่องกง และสิงคโปร์ การส่งออกหลัก
ได้แก่ วงจรรวม เครื่องจักรและชิ้นส่วนในสำนักงาน หม้อแปลงไฟฟ้า สายไฟหุ้มฉนวน และ
เซมิคอนดักเตอร์
ตลาดนำเข้าหลักในปีนั้นคือจีน ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ สหรัฐอเมริกา และอินโดนีเซีย
พืชส่งออกที่สำคัญ ได้แก่ มะพร้าว กล้วย และสับปะรด โดยเป็นผู้ผลิตอะบาคารายใหญ่ที่สุดของโลก
(เส้นใยอะบาก้าเป็นพืชในตระกูลกล้วยพันธุ์มิวซา เจริญเติบโตได้ดี ในประเทศฟิลิปปินส์ เกาะบอร์เนียว
ในประเทศอินโดนีเซีย)
เป็นผู้ส่งออกสินแร่นิกเกิลรายใหญ่เป็นอันดับสองของโลก ผู้ส่งออกโลหะหุ้มทองรายใหญ่ที่สุดและ
เป็นผู้นำเข้าเนื้อมะพร้าวแห้งรายใหญ่
