Ads

วันจันทร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

ประเทศบรูไน Brunei

 


ประเทศบรูไน Brunei


มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า บรูไนดารุสซาลาม (หรือ เนอการาบรูไนดารุสซาลาม)


มีความหมายว่า รัฐบรูไน ดินแดนแห่งสันติภาพ 


เป็นประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่บนชายฝั่งทางตอนเหนือของเกาะบอร์เนียว 

นอกเหนือจากแนวชายฝั่งทะเลจีนใต้ล้อมรอบด้วยรัฐซาราวักของมาเลเซียโดยสมบูรณ์ 

บรูไนเป็นรัฐอธิปไตยเพียงแห่งเดียวในเกาะบอร์เนียวที่เหลือของเกาะถูกแบ่งออกระหว่าง

เพื่อนบ้านหลายพื้นที่อย่างมาเลเซียและอินโดนีเซีย 


เมืองที่ใหญ่ที่สุด - บันดาร์เสรีเบกาวัน



บรูไนเป็นระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ที่ปกครองโดยสุลต่านแห่งบรูไน

ผสมผสานระหว่างกฎหมายทั่วไปของอังกฤษและหลักนิติศาสตร์ที่ได้รับแรงบันดาลใจจาก

ศาสนาอิสลาม รวมถึงศาสนาอิสลามด้วย


บรูไนเป็นประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ประกอบด้วยสองส่วนที่ไม่เชื่อมต่อกัน โดยมี

พื้นที่ทั้งหมด 5,765 ตารางกิโลเมตร (2,226 ตารางไมล์) บนเกาะบอร์เนียว มีแนวชายฝั่งยาว 

161 กิโลเมตร (100 ไมล์) มีน่านน้ำอาณาเขต 500 ตารางกิโลเมตร (193 ตารางไมล์) และ

เขตเศรษฐกิจจำเพาะ 200 ไมล์ทะเล (370 กม.; 230 ไมล์)


บรูไนส่วนใหญ่อยู่ในเขตอีโครีเจียนป่าดิบชื้นที่ราบลุ่มเกาะบอร์เนียว ซึ่งครอบคลุมพื้นที่

ส่วนใหญ่ของเกาะ พื้นที่ป่าฝนบนภูเขาตั้งอยู่ภายในประเทศ


ภูมิอากาศของบรูไนเป็นแบบเขตเส้นศูนย์สูตรเขตร้อนที่เป็นภูมิอากาศแบบป่าฝนเขตร้อน 

ไม่มีหรือพายุไซโคลนที่หายาก


ระบบการเมืองของบรูไนอยู่ภายใต้รัฐธรรมนูญ ครอบคลุมวัฒนธรรมมาเลย์ ศาสนาอิสลาม 

และกรอบทางการเมืองภายใต้ระบอบกษัตริย์


มีระบบกฎหมายที่อิงตามกฎหมายทั่วไปของอังกฤษ แม้ว่ากฎหมายอิสลามจะเข้ามาแทนที่

ในบางกรณีก็ตาม บรูไนมีรัฐสภาแต่ไม่มีการเลือกตั้ง


สมเด็จพระราชาธิบดีฮัสซานัล โบลเกียห์ ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี รัฐมนตรีคลัง และ

รัฐมนตรีกลาโหมของรัฐอีกด้วย


บรูไนมีดัชนีการพัฒนามนุษย์ (Human Development Index / HDI )สูงเป็นอันดับสองในกลุ่ม

ประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รองจากสิงคโปร์


การผลิตน้ำมันดิบและก๊าซธรรมชาติคิดเป็นสัดส่วนประมาณ 90% ของ GDP บรูไนเป็นผู้ผลิต

น้ำมันรายใหญ่อันดับสี่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ผลิตก๊าซธรรมชาติเหลว เป็นผู้ส่งออกก๊าซ

รายใหญ่อันดับต้นๆของโลก


มีการจัดอันดับให้บรูไนเป็นประเทศที่ร่ำรวยที่สุดอันดับที่ 5 จากทั้งหมด 182 ประเทศ โดย

พิจารณาจากแหล่งปิโตรเลียมและก๊าซธรรมชาติ รายได้มหาศาลจากการลงทุนในต่างประเทศ

เสริมรายได้จากการผลิตในประเทศ 


บรูไนพึ่งพาการนำเข้าอย่างมาก เช่น สินค้าเกษตร (เช่น ข้าว ผลิตภัณฑ์อาหาร ปศุสัตว์ ฯลฯ) 

ยานพาหนะและผลิตภัณฑ์เครื่องใช้ไฟฟ้าจากประเทศอื่นๆ


บรูไนนำเข้าอาหารถึง 60%; ในจำนวนนั้น ประมาณ 75% มาจากประเทศอาเซียน


ชาติพันธุ์พื้นเมืองของบรูไน ได้แก่ เบไลต์ บรูไนบิซายา มลายูพื้นเมืองบรูไน ดูซุน เคดายัน 

ลุนบาวัง มูรุต และตูตง (Belait, Brunei Bisaya,  Bruneian Malay, Dusun, Kedayan, 

Lun Bawang, Murut and Tutong.)


ประชากร 65.7% เป็นชาวมาเลย์ 10.3% เป็นชาวจีน 3.4% เป็นชนพื้นเมือง โดยที่เหลือเป็น

กลุ่มเล็ก 20.6% มีชุมชนชาวต่างชาติที่ค่อนข้างใหญ่


ชาวต่างชาติส่วนใหญ่มาจากประเทศที่ไม่ใช่มุสลิม เช่น ออสเตรเลีย สหราชอาณาจักร 

เกาหลีใต้ ญี่ปุ่น ฟิลิปปินส์ ไทย กัมพูชา เวียดนาม และอินเดีย


ศาสนาอิสลามเป็นศาสนาอย่างเป็นทางการของบรูไน โดยเฉพาะศาสนานิกายซุนนี


ประชากรมากกว่า 80% รวมถึงชาวมาเลย์บรูไนและชาวเกดายันส่วนใหญ่เป็นมุสลิม ศาสนาอื่นๆ 

ที่นับถือ ได้แก่ ศาสนาพุทธ (7% โดยชาวจีนเป็นหลัก) และศาสนาคริสต์ (7.1%)


ภาษาราชการของบรูไนคือภาษามลายูมาตรฐาน ซึ่งใช้ทั้งอักษรละติน (รูมี) และอักษรอารบิก 

(ยาวี) ภาษาพูดหลักคือ มลายูบรูไน ค่อนข้างแตกต่างจากภาษามลายูมาตรฐานและภาษา

มลายูอื่นๆ ส่วนใหญ่สามารถเข้าใจร่วมกันได้ ภาษาอาหรับเป็นภาษาทางศาสนาของชาวมุสลิม

และมีการสอนในโรงเรียน โดยเฉพาะโรงเรียนสอนศาสนา และในสถาบันการศึกษาระดับสูง






ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น